Senin iki atiku rasane ora
karu-karuan, ndredeg, wedi, ora sabar, ananging bungahku menangke kahanan .
Dina iki aku mlebu SMA sing dak impen-impenake. Saking bungahe atiku amarga dina iki aku bakale dadi murid SMA ,
ora sadar yen jam 4 isuk aku uwis tangi ,
padahal biasane yen ora diobrak obrak ibukku aku ora bisa tangi gasik,
paling pol aku tangi gasik yo jam 5.
“Lho Ren , kok dengaren yahene awakmu
wis tangi?” Ibuku biasane yen jam 4 uwis ana ing pawon cithik geni nggodog
banyu lan masak sega ,
“Nggih bu , dinten menika kula rak pisanan mlebet SMA, dados kula boten sabar kepingin cepet-cepet tangi, cepet sekolah , hehe .” Semaurku bungah
“Nggih bu , dinten menika kula rak pisanan mlebet SMA, dados kula boten sabar kepingin cepet-cepet tangi, cepet sekolah , hehe .” Semaurku bungah
“Oalah nduk gendhuk , bungahe neh sing
arep dadi cah SMA , yowis kana gek wudhu , subuhan dhisik ! Kae wis adzan.
Bibar kuwi ndang tata-tata apa wae sing kudu kokgawa !“
“Injih ibukku sayang.menawi mekaten
kula badhe subuhan rumiyin njih. ..”
“ Iyo ndhuk ndang kana !”
---
Saiki
wis jam 6 , aku uwis bibar sarapan lan siap budhal menyang sekolah SMA ku.
“Ren
, uwis salim si mbah durung awakmu ? Nek uwis ayo Bapak terke numpak motor .”
“Inggih
pak sampun , pamit si mbah . Ibu , Reni bidhal sekolah riyen nggih ,
Assalamualaikum.” Aku pamitan karo ibuku, dak salim land an ambung pipine ibu.
“Iya
ndhuk , sing ngati-ati ya , sekolah sing tenanan !”
Omahku
kuwi kalebu omah ndesa , adoh saka pasar,kecamatan ,lan sekolah sekolah negeri
. Ing daerah omahku kuwi anane mung sekolah lanjutan MTS, dadi yen aku kepingin
ngelanjutke ing Sekolah Negeri aku kudu tekan kecamatan, sekolah ing kecamatan
iku salah sijine sekolah sing misuwur ana ing kabupaten , yaiku SMAN 1
Jagiragi, lan aku alhamdulillah klebu ing SMA kuwi.
(30
menit sawise)
“Bapak
, kula mlebet sekolah riyen nggih, Bapak
kondure ngati-ati nggih.”
“Iya
kana gek mlebu ndak telat ngko.” Bapak kondur .
Aku
mlebu gerbang banjur langsung menyang kelas , aku uwis ngerti panggonan kelas e
ana ngendi amarga minggu winggi nalika MOS ana adicara mubeng area sekolah supaya
siswa siswa anyar bisa kenal lan ngerti panggonan kelas-kelase. Ana ing SMA iki
aku klebu ing jurusan IPA, kelas e X IPA 2.
Dina
iki aku ketemu karo bocah bocah sing during kabeh tak kenal , sing tak kenal I
yo mung siji loro yaiku kancaku jaman SMP mbiyen karo kancaku MOS kala wingi .
Dadi ana kene aku lan kanca-kanca liyane padha kenalan .
“Sugeng
enjing , aku Reni, yen jenengmu sapa ?”
“Sugeng
enjing , aku Yesi . Eh Reni, awakmu rak sing wingi MOS e ana ing kelas IPS 4
to? Mosok lali karo aku ?“
“Yesiiii
? tek aku lamat lamat yo …”
“
Ya ampun.. Reni, aku ki wingi sing lungguh ana ing pojokan ngguri kae lho karo
pak keta suku.”
“Oooo,
iyaiya eling aku , wah wah sepurane lo Yes, aku during apal karo kanca-kanca ki
, sing tak apali paling-paling ya kancaku mbiyen pas SMP.”
“Wkwk,
iya iya Ren , rapopo pancen awake dhewe nalika MOS ora pati cedhak , ngerti ne
mung pas kenalan ing ngarep kelas kae. Jebul saiki awake dhewe dadi sak kelas
yo ..”
---
Wiwit
saka kuwi aku karo Yesi dadi kanca cerak , lungguh bareng , nggarap tugas
bareng , Yesi yo serek dolan menyang omahku . Wis meh seminggu aku dadi murid
SMA , ing kelas iki kancane penak-penak , seneng srawung, dadi ing kene aku
duwe kanca akeh, nanging kancaku sing luwih cedhak ana Yesi. Ing kelas IPA 2
iki saben minggu panggonan lungguh e kudu pindhah , utawa biasa disebut rolling. Aku karo Yesi entuk panggon
nomer loro saka guri , lan dina kuwi ana tugas kelompok mata pelajaran Basa
Jawa .
“Bocah-bocah
, boten dangu malih UAS, bu Guru badhe
nyukani pirsa yen UAS Basa Jawa menika boten naming tes tulis ananging wonten
praktek drama temanipun ingkang gayut kaliyan kagiyatan masarakat sabendinten,
paling sekedhik paraganipun sekawan . Kados pundi ?? wonten ingkang
dipunsuwunaken pirsa menapa boten babagan tugas UAS menika?”
“
Boten bu .” Semaure kanca-kanca sakelas
“
Oo, iya .. murid muridku pancen pinter, mengko yen ana sing durung jelas saged
dipunsuwunaken pirsa nggih , ibu wonten ing kantor. O iyo kelompoke
2 rong bangku ngarep ngguri ya. !”
2 rong bangku ngarep ngguri ya. !”
“Inggih
Bu..”
---
Bu
Guru tindhak dhateng kantor , aku lan kanca kanca pada rerembugan kanggo bahas
tugas UAS Basa Jawa iki . Kelompokku UAS iki ana Yesi , Saras , lan Santi . Saras
lan Santi iku kanca sakelasku .
“Piye
ya iki tugase , aku kok bingung.” Santi takok karo praupane katon bingung.
“
Piye ya kanca-kanca , aku duwe ide , piye yen awake njukuk temane sing kaitan
karo pasar, mengko wong loro dadi sing dodol , loro liyane dadi sing
tuku.” Saute si Saras.
“
Oiyo ngono mathuk mathuk wae , tapi aku
ora iso nggawe dialog e , sapa ya sing iso ?”
“
O yen babagan dialog aku wis nggawe
cengkorongan iki yes, mengko daktambahi maneh, yen panemumu kepriye Ren?”
Wangsulane Saras.
“Wah..
aku yo sarujuk , dadi iki mengko sing nggawe dialog e Saras , saiki kari bahas
babagan kapan la nana ngendi awake dhewe latian . Kepriye yen neng omahku bae
?”Ajakku marang kanca-kanca supaya latian ana ing omahku.
“
Ayo , aku manut bae. Kapan yo ? Minggu iso ora ?” Takokne si Santi.
“Ayo
wae ,aku minggu iso , tak usahake sesok wis dadi naskah e.” Semaure si Saras.
“
Siipppp.. dadi sok minggu kita menyang omahmu yo Ren , cepaki maeman sing akeh
yooo.”celathune Yesi nyeplos.
“Haha, siaaap-siaaappp.”
Wiwit
dina kuwi wis ana 3 mingguan Santi,Saras ,lan Yesi dolan menyang omahku kanggo
latian drama. Wiwit saka latian latian iki kekancan antaraning aku , Yesi,
Santi lan Saras luwih raket. Yen ana ing sekolah biasane rentang renteng wong
4, arepo menyang kantin , mushola , perpus , lan menyang ngendi-endi. Kita
bocah 4 seneng cerita-cerita babagan apa wae ,kayata babagan tugas , babagan
kluwarga , ugi babagan uwong –uwong
kang di tresnani. Aku yo cerita yen ana kanca sakelas sing dak senengi , yen
Yesi malah uwis ndue cowok kakak kelas IPS , Santi iyo nduwe wong sing
disenengi ana ing kelas, Yen Saras seneng karo kakak Kelas Ipa. Kita wong papat
cerita apa wae sanajan akeh cerita sing ora jelas, sing penting padha kumpul
lan kekancan raket.
Seminggu
maneh wayahe ujian praktik bahasa Jawa , persiapan lan latian luwis daklakoni ,
kari padha siap tampil .
“Wah
minggu ngarep awak e dhewe uwis ujian yo , wis padha siap to cah ?” takone
Saras.
“
Wah iyo yo.. kok aku ndredeg yo caaaahhh , huahuaaaaaa.” Yesi semaur kanthi
heboh.
“Wkwkwk
yo siap ra siap kudu di siap-siapne ! Yok Semangat . Awake dhewe mesthi iso kok
! Kita kan uwis latian tenanan, Fighting
!!!.” Semaure Santi kanthi ngewenehi semangat kanca-kancane.
“
Iyo bener San omongmu ,awake dhewe kan uwis usaha , kari ngko pas Ujian awake
dhewe lakokne kanthi temenan , perkara mengko asil e piye dipikir keri, kan
awake dhewe uwis usaha .” Saut ku nambahi..
n
Seminggu
uwis kepungkur , dina iki wayah e UAS Praktik Drama ---------
“Wahh….
Semangat yo kanca-kanca , dina iki wayahe UAS , Ayo sadurunge mlebu kelas padha
dedonga dhisik bareng-bareng , dedonga sumangga !” Santi mimpin kanca-kancane
dedonga.
“Amiiinnnnn… “
“TENG … TENG…
TENG….”
“Ayo
kanca-kanca padha mlebu kelas , kae wis bel .” Ajak e Saras.
“Iyo ayoo..
!!!! “ Sahut kanca-kancane Saras kanthi semangaat
.
Ora let suwi aku lan kanca-kanca mlebu kelas ,
Bu Guru Rawuh . UAS praktik drama ugi enggal diwiwiti . Alhamdulillah kelompokku drama , iso praktik kanthi apik lan Bu Guru ugi remen.
“TENG
…. TENG…. TENG.. “
“Nggih
bocah-bocah , Alhamdulillah UAS Praktik dinten menika sampun kalampahan kanthi
lancar, kabeh padha apik-apik , matur nuwun nggih sampun nyamektakaken lan
latian kanthi tememen kangge Ujian menika , nanging sampeyan sedaya kedah
langkung sinau malih nggih , supados mangkih saged langkung sae malih .
Semangat !! Ibu cekapi sakmenika , Wassalamualaikum Wr.Wb.” Ngendikanipun bu guru sabibaripun Ujian.
“
Nggih Bu , Walaikumsalam Wr.Wb..”
“Ehh,
Alhamdulillah yo awake dhewe ujian e lancar mau .” Aku bukak omongan karo kanca-kanca.
“
Iyo , Alhamdulillah banget , terus mau Bu Guru ketingal e seneng karo kelompok
e awake dhewe yo .” Sambung e si Santi.
“Wahhh,
ya jelass dong.. kita gitu lohh.. “ Yesi melu
nimbrung karo gayane sing heboh.
“
Yowis yo.. saiki neng kantin.. aku ngelihh .” Ajak e Saras.
n
Aku
lan kanca-kanca ngaso lan padha menyang kantin ------
Aku
, Yesi , Saras lan Santi saiki dadi kanca cerak banget , arepa bungah susah ,
ngguyun , nangis , kita mesthi bareng-bareng. Kanca-kancaku iki nduweni
kapribaden sing beda-beda, Yesi kancaku sing paling cerewet , heboh , yen
upacara senengane semaput , ananging dhewek e sing paling royal , senengane
nggawani jajan lan di dum bareng-bareng , saka cah papat iki si Yesi iku sing
paling cedhak karo aku saka kelas X , lan sing nduwe pacar yo Yesi dhewe , liyane jomblo kabeh.
Si
Santi , yen di delok saka kadohan lan durung kenal, Santi iki kalebu bocah
wadon sing kalem , menengan , nangin yen wis kenal cedhak uwis dadi bolo plek,
Santi ki yo bocah sing cerewet banget ,
arepo dheweke seneng opo lagi mangkel senengane ngeplaki kancane sing neng
cedhake , karo jerat-jerit. Santi iki yo Jomblo , padahal dhewek e kalebu ayu ,
ing kelas X iki ana sing nyedhak i lan asline Santi iki yo dhemen karo sing
nyedhak , sebut wae jenenge “Paimin” (Dudu jeneng asline.) Ning paimin iki cah
lanang sing senengane cedhak-cedhak karo bocah wadon dadine masio Santi yo seneng
, Santi emoh karo dheweke. Santi iki omah e cerakan karo si Saras , dadi yen
budhal lan bali sekolah Santi biyasane bareng Saras.
Saras,
kancaku sing watak e paling keras, omongan lan seaware banter banget / seru
banget. Dheweke iku sing paling atos pikirane , sing paling gengsian , ananging
asline atine ora seatos pikirane.
Saka
aku lan kancaku liyane ora ana sing kalem , senengane padha ribut yen pethuk
dadi suasana kelas garai tambah rame. Yen
uwis bareng-bareng sok lali wayah , saking ana wae sing daklakokne
bareng-bareng , dolan menyang sawah , foto-foto , tuku mie ayam , somay ,
batagor ,lsp.
Ora
krasa uwis setaun anggen e sekolah SMA , UAS yowis bar , kari nunggu raportan
lan ndelok kelas anyar e bakal ana ngendi , lan isih bareng-bareng ora.
“Wah
, ora krasa ya wis setaun awake bareng-bareng , mengko yen kelas XI kelase di
acak , awake dhewe isih bareng-bareng ora ya ?”
Saras ngewiwiti ngobrol.
“
Iya e ora krasa , iya mengko didelok yen wayah raportancsesuk bae , muga muga
yo podho sakelas yo .” Semaurku.
“Eh
sesok sing njukuk rapormu sapa Ren ?” Takoke si Yesi .
“Aku
?? mengko ibuk sing mundhut bapakku lagi kerja .”
--- Cah papat yen wis amor , sok lali
wayah, dina iki sampe jam 4 lagi padha mulih --
Dina
iki wayah e raporan , Ibuku tindhak menyang sekolahan , lana aku nunggu ing
omah . Jam 11 ibuku uwis Kondur , banjur aku cepet-cepet nututi.
“Ibu
, mpun kondur ?”
“Iya
Nduk , nyoh rapormu , lumayan bijimu , sok maneh ditambahi yo sinau e ben
tambah apik , awakmu iyi munggah kelas ning XI IPA 3 .”
“Alhamdulillah
nggih buk , siap bu ! Reni bakal sregep sinau malih. Kula minggah kelas bu ??
yeeeeeeeeyeeee , kula minggah kelas XI , lan manggen wonten XI IPA 3.”
“Iyo
nduk , yowis ya ibu tak leren dhisik , sampeyan njaga warunge ya !”
“Inggih
buk.”
Atiku
dina iki bungah banget amarga raporku bijine apik-apik lan aku munggah kelas.
Njur aku kelingan bala-bala ku, terus langsung aku jupuk hp lan takok ana Group
Wa.
“Eh
padha piye rapor e cah ? Aku munggah kelas lan manggon ing IPA 3 . “
*Klunthingklunthing*
“Aku
iyo Ren , aku iyo ana ing IPA 3.. Yee awake dhewe bareng maneh. Iki si Santi
karo Saras pie ??” Yesi sing bales chat ku
sik dhewe.
“Yahhhh,
aku karo Saras manggon ing IPA 4. “ Santi bales.
“Yohh
Alhamdulillah aku ora bareng kowe wkwk .” bales e si Yesi guyon.
“Wah
jahat e awakmu Yes , we mengko yen kangen aku pie jal???” bales e si Santi.
“Wah
wah ra bakalan , yen kangen yo kowe mengko kudu mara neng kelas ku weeegkk :p
.” Yesi balesi.
--- Ora ana 30 menit pesan ning WA ku
uwis 200 luwih , lan yo isine namung Yesi,Santi , Saras. Saiki uwis musim
liburan , suwene libur semester 2 yaiku rong minggu---
Liburan
semester uwis rampung , saiki mlebu ana ing taun ajaran anyar , aku lan
kanca-kanca wis dadi kelas XI , ananging ora dadi sakelas , aku karo Yesi ing
IPA 3 , Saras lan Santi ing IPA 4. Jam setengah
pitu aku uwis teka kelas , nalika mlebu kelas Yesi uwis teka lan nggolekne
bangku kanggo aku sisan.
“Weh
Yes, wis teka wae awakmu yahene , biasane budhalmu mepet bel.” Takonku
“Lho
iya ta, iki kan mlebu pisanan kelas XI , dadi ya kudu budhal isuk ben iso milih
panggon , wkwk.” Jawabe Yesi cengingisan.
“Walah,,
yo bener-bener .”
Wiwit
mlebu kelas XI , Aku , Yesi , Saras , lan Santi jarang kumpul-kumpul bareng
maneh , saiki uwis padha duwe kanca anyar dhewe-dhewe , yen aku karo Yesi isih
serek banget bareng-barang , yen karo Santi kadhang kala , ananging yen karo
Saras uwis ratau kumpul , saiki uwis minggu ke 3 kelas XI , ngaso sepisanan aku
karo Yesi menyang kantin lan pethukan karo Santi.
“Santiiiiiiiiiii…….”
Bengoke si Yesi.
“Walah
Yesi, suwe banget ora amor yo , saiki padha duwe kanca anyar terus lali karo
aku, nek wayah istirahat wis padha ngilang dhewe-dhewe.” Semaure Santi kanthi
mecucu.
“Weh
, ora kaya ngono lho San , lawong kelas XI iki tugas e hora umum , mengko yen
kelas ku lagi ra ana tugas , kelas mu ana tugas , dadi kan yo angel pethuk.”
Semaurku.
“Weh
, lha Saras nang ndi e San ? kok ra tau ketok?”
“Aku
jarang amor saras Yes , saiki Saras melu Ekstra Film-film ngono lho dadi sibuk
, gek yo saiki dekne luwih seneng awor kanca-kanca sing sak ekstra karo
dhewekne.” Santi nyauri kanthi rodok susah.
“
Oalah , yowis paling dhewekke repot San , yo kowe ngko nek ra akeh tugas ndang
mara wae nyang kelasku, ben ra kesepian wkwk. Eh , tapi saiki kowe yo cerak
karo si Nabil ta ? “
“Iya
Ren , tapi yo raiso se cedhak lan se loss yen karo kowe kowe.”
“Wah
yo jelas San , ra ana sing luwih asyik saka kita kitaaa .” Saute Yesi Kemenyek.
“
Eh , iki wis tanggal 15 ta ? tanggal 20 iki rak si Saras ulang taun , mengko
arep padha ngado opo e ?”
“O
iyaa Ren , lali aku. Ngene wae piye , neng cerak omahku ana wong bakulan
kado-kado , kaya bantal ngunu kuwi , terus mengko awake dhewe pesen bantal sing
ana foto pas bareng-bareng, piye ?” Semaure
Santi
“Wah
oke wi , sip !!! “ Yesi nyeplos.
“Yowis
sesuk aku tak mrono yo bali sekolah.”
“Siipp
San. Mengko yen ana apa apa chat WA wae
yo.”
“Oke
shaapp,”
Theng………………Theng…………….Theng.
“Eh
wis bel masuk , ayo padha bali menyang kelas e dhewe dhewe.” Ajake Yesi.
“Yo
ayoooooo.”
-----
Dina
iki wis cukup semana anggene kanca-kanca kuwi pethuk , saiki wis wayahe bali
sekolah. Sesok isuk e Santi giro-giro
ketemu karo Reni ing ngarep gerbang sekolah nalika budhal , Santi crito karo
Reni kaya arep nangis.
“Ren…..
Reniii !!!!”
“Eh
San , lagi budhal kowe yoan?”
“Iyo
Ren , tak critani Ren. Aku lagi anyel banget iki .”
“Lha
ngapa ta San?”
“Wingi
sore ka eta bali sekolah teko omah salin , maem terus aku menyang toko karo si Puri
kancaku nang omah.”
“Iyo..
terus piyee??”
“Kan
aku tumbas e kuwi ning daerang Ngasem, nah pas bali ki aku keentekan bensin ,
dadi motor e daktuntun karo si Puri , eh si Sara ski liwat , tapi mung ngingeti
bae , ora nakok i opo maneh ngrewangi , kok ngono banget yo ?” Ceritane Santi.
“
Lah ya ampun , kowe ki wingi keentekan bensin , terus motor e mogok?? Lha si
Saras liwat dhewe opo karo sapa?”
“Saras
wingi liwat karo kanca-kancane kae to, yoh pegel banget aku ngertio aku emoh
bela-belani tumbas kado nggo dek e. “
“Hemmmmm,..
yowis neh , paling dek e uwis ora nyaman karo awake dhewe dadi ya sing penting
Saras seneng , urusane diwenehi kelancaran , yo menawa sokmben yen antarane
awake dhewe , aku , kowe , Yesi , apa Saras ana masalah awake dhewe tetep kudu
biyantu ya , aja ana rasa pegel.”
“Iya-iya
Ren , eh terus iki pie kadone?? Aku emoh wenehne dekne yoo.”
“Iyo
iyo ngko diweneh ne tas e wae pas ngaso , ditulisi surat . Yowis ayo mlebu ndak
selak masuk.”
---
Nalika
kelas XI Kekancanku ora seakur nalika kelas X, kelas XI iki kanca-kanca uwis
nemokake kancane sing luwih nyambung lan luwih cocok karo awake dhewe-dhewe.
Ananging ana ing sajroning atiku aku tetep ngarep-ngarep sok mben kekancaku
bakal kaya kelas X malih. Saiki uwis wayah unggah-unggahan kelas XII , kelas e
wis ora diacak kaya kelas X, aku , Yesi , lan Santi wis ora cedhak maneh karo
si Saras , nanging yen ana kesempatan aku kepingin ngomong apik-apik karo si
Saras, supaya kekancane iso raket malih kayata kelas X.
Nalika
akhir kelas XII , nyedhaki Ujian Nasional ana acara rutin yaiku padha nyuwun
donga pangestu Guru-guru lan nyuwun pangapunten marang kanca-kanca , acara iki
biasanipun salam-salaman . Kelas XII mubeng sekolah baris-bebaris salim lan
nyuwun donga saking Bapak Ibu guru lan adek-adek kelas, sabibare kuwi kelas XII
ngumpul dhewe kanggo doa sesarengan , nah nalika iki aku, Yesi , Santi pethuk
lan jejer karo Saras . Ana ing kesempatan iki kita padha nyuwun pangapura
kanggo kabeh kesalahan sing disengaja lan ora disengaja , karo padha padha
dedonga supaya lancer ujian lan iso nggayuh impen-impen. Amarga acara iki kabeh
salah paham antarane kanca-kancaku iso diselesekake, lan iso kekancan maneh
kaya biyen sanajan ora seraket kelas X.
Ujian
Nasional kalaksanan kanthi lancar , lan asilipun sampun medal. Kelas XII lulus
sedaya . Saiki wayahe perpisahan , aku , Yesi , Santi , lan Saras lungguh jejer
nalika perpisahan , lan foto foto bareng , ugi padha cerita apa sing di
cita-cita ke. Aku kepingin lanjut Kuliah , Yesi , Santi lan Saras iyo pengin
lanjut sekolah maneh.
Waktu
iku rasane cepet banget , ora kerasa yen saiki cita-citaku lan kanca-kanca
padha-padha iso direngkuh. Saiki aku lan kanca-kancaku urip lan berjuang ana ing kutha kang beda beda kanggo sekolah ,
ananging komunikasi isih lanjut sampe
saiki.
-
T
AM A T-